Արցախում լուրեր են պտտվում,թե ադրբեջանական անօդաչու թռչող սարքը խփած հովիվի թոռնիկը գրազ է եկել պապիկի հետ, որ հաջորդ անգամ ինքն ռագատկով է դրանց ուղղաթիռը խփելու
Ապրիլի 6-ին՝ ժամը 18:30-ին, ղարաբաղա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հյուսիսարևելյան (Թալիշի) ուղղությամբ տեղակայված մարտական հենակետում հակառակորդի ականանետային կրակից մահացու վիրավորում է ստացել ՊԲ պայմանագրային զինծառայող, 1974թ. ծնված Արմեն Կառլենի Գասպարյանը:
Այս ամենի համատեքստում կարճ ժամկետում թափով հարստացածներից մի քանիսի՝ իրենց ունեցվածքի մի չնչին մասի փոխանցումների վերաբերյալ զանգվածային «ստատուսները» ուղղակի անհամ են:
Հարգելի հայրենակիցներ, քանի, որ ուղարկվող օգնությունների և օգնություն ուղարկել ցանկացողների քանակը շատ մեծ է, կփորձեմ խորհրդի կարգով հուշել՝ հատկապես ինչն է օգտակար և նպատակահարմար առաջնագիծ ուղարկելու համար:
Ամեն ինչ իր ժամանակին Ժողովուրդ ջան, բա եթե ադրբեջանական բանակը , ռազմական առումով, հասել է իր նպատակներին ու ինչպես իրենք են ներկայացնում «գրավել է» Արցախի կեսը , հիմա ինչու՞ է հիստերիայի մեջ գոռում Ստեփանակերտի մասին:
Պատասխանում եմ նրանց, ովքեր ջահել, պատվով ծառայած- վերադարձած տղաներին, ուղղակի տղամարդ քաղաքացիներին փողոցներում հարցնում են՝ դու այստե՞ղ ես...
Հավանաբար բոլոր տեղերում կա այս հարցն ու անտեղի մտահոգությունը:
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...